Verschillende bronnen zelfde feiten en conclusies toeval of een waarheid?
Militair feiten go2war2,nl over de Nederlandse onderzeeboot K XVII
Over het lot van Hr. Ms. K XVII bestond lange tijd grote onzekerheid. De onderzeeër kwam niet meer terug van de patrouille die op 6 december 1941 begonnen was, samen met Hr. Ms. O 16, onder Brits bevel. De patrouille bracht de beide Nederlandse onderzeeboten in de Zuid Chinese Zee, ten oosten van het vaste land van Maleisië. Op 14 december ontmoette de K XVII de K XII die haar waarschuwde voor de nabijheid van een Japanse onderzeeboot. Dit was de laatste maal dat de K XVII gezien werd. Tot en met 21 december was er regelmatig radiocontact tussen de onderzeeboot en de geallieerde marineleiding. Sinds die dag werd er niets meer vernomen van Hr Ms. K XVII en er werd aangenomen dat de onderzeeboot op een Japanse mijn gelopen was.
De onzekerheid over het lot van de K XVII werd versterkt toen in 1980 een gemaskerde man in een Nederlands televisie programma verscheen en beweerde dat hij een Nederlandse onderzeeboot had opgeblazen in opdracht van Winston Churchill en met medeweten van Franklin Roosevelt en Koningin Wilhelmina. De Nederlandse interviewer vroeg suggestief of het hier kon gaan over de vermiste K XVII. De geïnterviewde gaf hierop geen antwoord.
In 1996 verscheen het boek “Operatie JB” van Chistopher Creighton waarin de schrijver een verklaring aflegt over het lot van Hr. Ms. K XVII. De Nederlandse onderzeeboot zou opgeblazen zijn door de Britse geheime dienst omdat de bemanning van de boot de Japanse vloot, die op weg was naar Pearl Harbor, ontdekt zou hebben. Churchill wilde dat de Japanse aanval op de Pacific Fleet in Hawaii een succes zou worden en daarom moest deze geheim blijven. Een geslaagde verrassingsaanval op de slagschepen in Pearl Harbor zou de Amerikaanse bevolking uit hun isolationisme halen en de Verenigde Staten zouden betrokken worden in de Tweede Wereldoorlog. Dit was ook de wens van de Amerikaanse president en daarom kwamen de leiders overeen dat de Nederlandse onderzeeboot, met bemanning, moest verdwijnen. Christopher Creighton en de gemaskerde man die in 1980 op de Nederlandse televisie verschenen was, bleek dezelfde persoon te zijn.
http://www.youtube.com/watch?v=XseUkCWuVGk
Militair feiten go2war2,nl over Christopher Creighton
In 1996 verscheen het boek “Operatie JB Het laatste grote geheim van WOII” van Christopher Creighton, een voormalige agent bij de Britse geheime dienst. Dit boek gaat over de ontvoering van Hitlers secretaris, Martin Bormann, door een geheim Brits commando, Sectie M genaamd, in 1945. De inzet van de operatie was Bormann`s toegang tot de enorme banktegoeden van de nazipartij. De algehele leiding van de operatie berustte bij Ian Fleming en het operationele commando werd toevertrouwd aan Christopher Creighton die toen amper twintig jaar oud was.
In het boek wordt ook de Nederlandse onderzeeboot K XVII genoemd die door Creighton opgeblazen zou zijn op 7 december 1941. In een gesprek met Fleming worden, in hoofdstuk 9, herinneringen aan de onderzeeboot opgehaald en in een appendix komt de schrijver terug op het voorval.
Het besluit om de Nederlandse onderzeeboot te vernietigen werd genomen toen deze de Japanse vloot ontdekte die op weg was naar Pearl Harbor op 28 november 1941. De Nederlandse commandant, LTZ 1 H.C. Besançon, seinde onmiddellijk een gecodeerd bericht naar de Britse marineleiding. Dit bericht werd onderschept door de cryptografen van Sectie M die het doorspeelden aan Generaal Donovan in Washington DC en Majoor Desmond Morton van de Amerikaanse en Britse geheime diensten. Beiden lichtten hun leiders President Roosevelt en Winston Churchill in.
Deze vier personen waren op de hoogte van de op handen zijnde Japanse aanval die strikt geheim moest blijven. In die tijd was 80 procent van de Amerikaanse bevolking bijzonder isolationistisch ingesteld en sterk gekant tegen een oorlog met Japan of Duitsland. Roosevelt wilde wel een oorlog met Japan maar kon dit land niet de oorlogsverklaring geven zonder een geldige reden. De verrassingsaanval op de slagschepen in Pearl Harbor zou hem die reden geven. De reden voor Amerika om zich in de oorlog te mengen was dat de Japanners anders vrij spel zouden hebben om landen als India, Australië en Nieuw-Zeeland en tal van andere landen in de Stille en Indische Oceaan te bezetten. Deze, voor de Verenigde Staten zeer belangrijke bronnen van grondstoffen, zouden in een later stadium waarschijnlijk slechts zeer moeizaam bevrijd kunnen worden. Verder hadden de Britten de steun van de Amerikanen hard nodig in hun strijd tegen Duitsland.
Omdat er zich op Hawaii duizenden geïmmigreerde Japanners bevonden, waarvan een deel werkzaam was als spion voor hun land van herkomst, kon de oorlogshaven op Oahu niet in paraatheid gebracht worden. De aanval moest geheim blijven. Als dit niet zo zou zijn, zou keizer Hirohito, die erop stond dat het een complete verrassing moest zijn, de aanval afgeblazen hebben. Wanneer bekend zou worden dat Roosevelt en Churchill van de Japanse aanval op Pearl Harbor afwisten en niets hadden ondernomen om deze te voorkomen zouden zij politiek uitgeschakeld worden. Bovendien waren de geallieerde militaire inlichtingendiensten er van overtuigd dat het geallieerde bondgenootschap dan uiteen zou vallen waardoor Japan, maar ook Duitsland, vrij spel kregen. Daarom werd besloten de opvarenden van Hr. Ms. K XVII het zwijgen op te leggen.
Zodra het bericht van de Nederlandse onderzeeboot was ontvangen kreeg zij de opdracht terug te keren naar de basis in Singapore. De K XVII mocht geen haven aan doen en de bemanning moest zich onthouden van verdere berichtgevingen over de Japanse vloot. Onder de naam LTZ Paul Hammond reisde Creighton met een Berwick vliegboot via Nova Scotia, Canada, San Fransisco en het eiland Wake af naar de Noordelijke Marianen. Daar begaf hij zich volgens afspraak aan boord van de K XVII.
Creighton was in het bezit van volmachten van de bevelhebber van de Britse onderzeedienst, Admiral Sir M. Horton, de Nederlandse Commandant Zeemacht in Londen, admiraal Fürstner en Koningin Wilhelmina. Deze volmachten gaven hem de autoriteit om commandant Besançon operationele opdrachten te geven daar de Nederlandse onderzeeboot zich onder Brits operationeel bevel bevond.
Bij één van de kleine Marianen, net ten zuiden van Pagan en ongeveer 800 zeemijl ten zuiden van Japan werden er uit de Berwick vliegboot kratten overgeladen in de onderzeeboot. De Nederlandse bemanning kreeg te horen dat er kerstgeschenken in de kratten zaten afkomstig van hun collega`s in Engeland. De meeste kratten bevatten inderdaad jenever, bier, champagne en andere kerstmisspullen. Maar in één krat zat cyanidegas en in twee andere bevonden zich explosieven met ontstekingen en tijdschakelaars. Creighton wachtte een gecodeerd radiobericht af. Mocht de Japanse vloot de aanval op Pearl Harbor afbreken, zou zijn operatie opgeschort worden.
De volgende dag, zondag 7 december 1941, kreeg de Britse geheime agent bevel de operatie voort te zetten. Die avond verliet hij de K XVII en ging terug naar de Berwick. Een half uur later kwam het dodelijke cyanidegas vrij en was te zien hoe de bemanning trachtte uit de onderzeeboot te ontsnappen. Even later explodeerde het vaartuig en zonk. Creighton stelde vast dat er geen overlevenden waren.
Wat is waarheid waard als je de feiten leest? en kan het nog gekker ? lees dan volgende story met mogelijke waarheden en ontmoet onze Creighton op avontuur.
http://www.whale.to/b/martin_bormann.html
Martin Bormann was Rothschild Agent — Damning Evidence
July 1, 2009
by Henry Makow Ph.D.
The second most powerful man in Nazi Germany, Martin Bormann, was a “Soviet” (i.e. Illuminati British) agent who ensured the destruction of both Germany and European Jewry (see).
Thus, he advanced two of the Illuminati’s main goals: integrate Germany into a world government by annihilating its national, cultural and racial pretensions, and establish Israel as the Masonic bankers’ world capital by threatening European Jews with extinction.
When I first made this case in June 2007, a reader suggested I read the book “OPJB,”(1996) Lieut Commander John Ainsworth-Davis’ account of how he and Ian Fleming led a 150-man team that rescued Martin Bormann from war-torn Berlin on May 1, 1945 using river kayaks. According to this book, Bormann lived under an assumed identity in England until 1956 before dying in Paraguay in 1959.
The title of the book stands for “Operation James Bond.” Ian Fleming took the name of the author of “A Field Guide to the Birds of the West Indies” for the Bormann rescue and later gave it to the hero of his spy series who was modeled on Ainsworth-Davis, who now uses the name, Christopher Creighton.
Talk about the hiding in plain sight! The evidence that the man most responsible for the holocaust was a British agent has been on bookshelves since 1996. The book includes a 1963 letter from Ian Fleming confirming that he and Creighton led the Bormann rescue. It also includes a photograph of a 1954 letter from Winston Churchill giving Creighton permission to tell this story after Churchill’s death, “omitting of course those matters which you know can never be revealed.”
According to Creighton, Martin Bormann was actually sitting in a private visitor’s gallery at the Nuremburg Trial when he was condemned to death in absentia! (p.243)
The fig leaf covering this affair was that Bormann would help the Allies retrieve Nazi wartime plunder and return it to its rightful owners. If you believe that, I have some swampland in Florida… Bormann had been an Illuminati British agent all along and was largely responsible for the Nazi defeat. In fact, World War Two was a monstrous Rothschild fraud on Germans, Jews and the human race. The plunder ended up in Illuminati hands.
REAL “JAMES BOND” WAS AN ILLUMINATI MASS MURDERER
The real James Bond helped kill thousands of people, mostly British allies. He was haunted by the ghosts of “perfectly loyal and innocent people who had been caught up in our operations…” (79)
He was just “following orders” which made no sense from a patriotic p.o.v. “We were not acting from patriotism or high moral principles. We were not doing this for England or Uncle Sam. As usual, we were doing what we had been told to do: we were carrying out our orders.” (170)
For example, Creighton tipped the Nazis off to the exact time and location of the 1942 Dieppe raid which cost 3000 Canadians their lives. He was told that the British wanted to test Nazi defenses. The real reasons: convince Stalin it was too early for a second front, and build up Creighton’s credibility when it came time for the Normandy Invasion.
At that time, he told the Germans the invasion was coming in Normandy. This time the betrayer was betrayed. The Nazis were informed Creighton was a British agent so naturally they assumed this information was wrong.
Creighton also talks about “Operation Tiger” in April 1944, a training exercise at Slapton Sands, Dorset that was rudely interrupted by eight German torpedo boats. The toll: over 800 US drowned. (Gestapo Chief Heinrich Muller wrote that the Nazis were tipped off by a German spy.) The fiasco was kept secret to protect D-Day morale. Creighton says survivors were interned or killed by a sea mine in order to keep the secret. (p.25) In spite of the fact that the Dorset shoreline resembled Normandy, the Nazis failed to draw the logical conclusion.
Agents who stumbled on the “true secrets of World War Two” (i.e. the fact that the Nazis were infiltrated and run by the “English”) were often betrayed and met death in action. This happened to Creighton’s girlfriend, Patricia Falkiner. Morton confessed that Falkiner was his ward: “He had done his utmost to keep Patricia out of operations…only when she had stumbled on the most vital secrets at Bletchley that he had been forced to deploy her…” (p.85)
Creighton also made sure Pearl Harbor, another example of Illuminati chicanery, was kept secret. On Nov. 28, 1941, a Dutch submarine, the K-XVII intercepted the Japanese Fleet en route to Pearl Harbor and alerted British naval HQ. In order to maintain the illusion that Pearl Harbor was a surprise, the submarine and its crew were destroyed. Creighton “wiped out the entire ship’s company with two tiny cylinders of cyanide inserted into their oxygen supply, and a box of high explosives disguised as whiskey…the war had turned me into a fiend and mass murderer…” (p.81)
“M SECTION” (For Morton), A PEDOPHILE PARADISE?
Officially Desmond Morton was Winston Churchill’s “adviser.” In fact, he was in charge of a top secret Illuminati organization dedicated to advancing world government dictatorship through skullduggery. It was funded by the “Crown” i.e. the Rothschild’s Bank of England. It answered only to Churchill who, of course, answered only to Victor Rothschild. The Director of the Bank of England, Montagu Norman, recommended Ian Fleming to Naval Intelligence. (Fleming was 15 years older than Creighton.)
“M SECTION” had the resources of the Royal Navy and Marines at its disposal and was responsible for rescuing Martin Bormann, and possibly Hitler as well (see below.)
Morton never married and there are rumors he and Churchill had an homosexual attachment. He accused Churchill of having homosexual feelings for FDR. (Winston Churchill, by Chris Wrigley, p. 268)
Top agents and commandos like Creighton were chosen from men and women in their late teens who were personally known to the Illuminati. Creighton was only 21 years old in 1945. Often the youths were orphans or separated from their parents. For example, Creighton’s parents were divorced but Louis Mountbatten and Desmond Morton were family friends. Morton took Creighton under his wing and became his “uncle.” In a moment of crisis, “I hugged him as I had hugged him so often in the past.” (85)
Creighton speaks of his service in Section M in sinister terms: “ghastly years of betrayal and horror into which I had been forced.” (78) He speaks of the “Svengali-like influence and control that Morton had exercised over me since my early childhood.”
At age 15, Creighton had an apparition of a “Black Angel” who possessed him as an “Angel of Death.”
“I awoke in the middle of the night, soaked in sweat and there he was, standing at the foot of my bed. …I could not move. With a feeling of utter degradation and terror I realized I was powerless to stop him possessing me — as he would often do in the weeks, months and years that followed.” Sound like Creighton was the victim of a pedophile?
That Black Angel was probably Morton. Creighton directly continues: “Looking back I can see how completely I was in Morton’s grip throughout most of the war. From 1940-1945 I was his puppet, manipulated by him and executing his orders.” (18)
The final endurance test for “both boys and girls was 12 strokes of the cane administered by a Marine Commando Sargent across their bare buttocks in front of their class.” (69)
It’s possible that like some MI-5 and MI-6 agents today, some Section M agents may have been mind controlled sex slaves.
PAWNS IN THEIR GAME
Morton’s MO was “deception and double-dealing,” says Creighton. It is amazing he’s alive to tell the story. Perhaps it ‘s because he accepted the spin that Bormann was saved in order to restore Nazi plunder to its rightful owners.
Like Creighton, we are all pawns in their game. For example, Otto Gunther, Bormann’s double, was a POW found in Canada. Bormann’s records were altered to fit Gunther so when his dead body was found, people believed he was Hitler’s Deputy.
The commandos accompanying Bormann on his escape had no idea of his identity. Many were Jewish “freedom fighters.” What an irony!
Great nations, England, the United States, Germany, France are all Illuminati pawns. What good is democracy when the Illuminati Order owns the politicians and controls information?
Think of the millions who died in World War Two, all to destroy and degrade mankind so the Illuminati inbreeds can own and control everyone. They are still busy dividing us against one another, so we will never unite against them.
——
Correspondent Greg Hallett describes how Hitler was also saved.
Article linked within, my “Bormann Ran Hitler for the Illuminati” Must-read in this connection
Wat een verhalen en wat een weetjes waar je nu met ongeloof over nadenkt.
Wat is waarheid waard als je de feiten leest.
Onze veiligheids man van Phillips ( klokkenluider ) komt nu weer in beeld.
http://http://www.youtube.com/watch?v=ELZWJVqGWj8
Hoe verder nu we weten dat Nederland werd aangevallen door de geallieerden om zo de mensheid in een wereld catastrofe te storten met de atoom bom als biggest gift en welk verwelkomt werd als peace maker .yeh sure my ass.
Hoe verder met de aanklacht tegen de Nederlandse staat?
Hoe verder met de uitvoerende macht ?
Begin met nadenken en baseer je mening op feiten en niet op een waarheid.
Ik stel volgende ; het Volk worden gemanipuleerd as puppets on a string, we lachen erbij en verdringen de pijnlijke waarheid dat wij niet capabel zijn ons te verzetten tegen de overmacht van een minderheid die op macht en kapitaal is gebaseerd en staatsgeweld misbruikt voor privaat belang.
Welk idealen kan men nog hebben als de mens om je heen het niet wilt zien want als de duitsers zeiden” wir haben es nicht gewusst”” zo zeggen wij “ wij willen het niet weten en doen er niks aan want mij gaat het goed”. en dat was bij de Duitsers waarschijnlijk ook het geval.
Daarvoor zal ons nageslacht ons vervloeken want onze kinderen en kleinkinderen leven dan in slavernij en armoede.
obscura66 